Смрт во Венеција

Томас Ман (1875-1955) е еден од клучните писатели на светската книжевност на XX век. Во неговите дела на неспоредлив начин се проникнува карактерот на епохалните и цивилизациски ситуации на преминот на XIX и XX век. Историјата во првата половина XX век нераскинливо е поврзана со животот и делото на Ман. Тој не е сведок само на тој дел од векот, ниту некој кој за настаните зборува со полна сила на својот авторитет во јавните предавања или ангажирани есеи, туку и писател кој сопствената стварност ја претвора во дело на моќната универзалност. Ги објавил романите: Буденброкови (1901), Кралско височество (1908), Исповедта на лажгото Феликс Крул (1911), Волшебниот брег (1924), Јосиф и неговите браќа I-IV (1933-1943), Лота во Вајмар (1940), Доктор Фаустус (1947) и Одбраник (1949), а негови најважни новели се: Тонио Крегер (1903), Тешкиот миг (1905), Смрт во Венеција (1912), Закон (1943) и Измамена (1953). За неговиот живот, делото и времето сведочат и неговите дневници и преписки. Нобеловата награда за книжевност ја добил во 1929 година.